نقش والدین و خانواده در وضعیت آموزشی و پرورشی کودکان غیر قایل انکاراست و به همین دلیل ضروری است که والدین در رفتار خود خود با فرزندانشان اندیشمندانه عمل کنند. برای مثال: به بچه ها توجه و محبت کنند، عملکرد آموزشی آنها را تحت نظر داشته باشند، از ایجاد مشکلات خانوادگی اجتناب کنند، تا محیطی آرام و سرشار از محبت در خانواده ایجاد شود، در چنین خانواده هایی کودکانی زندگی می کنند که مشکل روانی ندارندو بدون اجبار و تنبیه شدن به انجام تکالیف آموزشی و پرورشی خود می پردازند.