یه روز سر کلاس استادمون می گفت حجاب سخت ترین امتحان خدا از خانوماست.
برای اینکه باید تمام زیبایی های که خدا بهش داده رو قایم کنه.
اولش به حرفش همه خندیدیم اما بعد دیدم راست میگه.
توی خیابون به دخترا نگاه می کردم هر کسی به نحوی زیباییش و به رخ کشیده بود ، یکی با موهای رنگ شده ، یکی با موهای بیرون ریخته با مدل های جدید با آرایش و مانتو ....
هرکسی می خواد ادعا کنه که زیبا ترینه اونایی که خوشگلن با نمایشش و اونایی که نه با عمل زیبایی و گریم
اصلاً در مورد کسایی که از اول تو خانواده مذهبی بزرگ شدن و همون طور از اول محجبه بودن صحبت نمی کنم، منظورم کسایی که خانوادهاشون توجهی به این مساله نداشتن
دوستی داشتم که خیلی زیبا بود اما حجاب کاملی نداشت البته دختر خیلی سر سنگینی بود اما خب...
همیشه همه از زیباییش تعریف تمجید می کردن و یه عالمه هم خواستگار داشت
یه مدتی دیدم که حجابش و کامل کرده خیلی برام جالب بود تغییرش اونم تو دنیایی که همه ازون وری میفتن
بهش گفتم چی شده؟گفت نپرس که چی شد به این رسیدم ولی بدون دارم امانت داری می کنم.
گفتم امانت داری؟گفت آره خدا نعمت زیبایی رو بهم امانت داد تا قیامت منم گفتم نمی زارم کسی جز محرمم که خودت اجازه دادی ببینتشون.
می دونی که تو روز قیامت اعضای بدن آدم حرف میزنن نه خود آدم.اون موقع می خوای جواب موهاتو چی بدی؟اگه گفت چرا به وسیله من گناه کردی؟
خیلی اعتقادش من و جلب کرد اعتقادی که شاید تا حالا از مومن ترین آدما که از بچگی چادر سرشون بود نشنیده بودم
البته اون طفلک خیلی اذیت شد چون خانوادش مخالف بودم و همش مسخرش می کردن.اما اون اعتقادش کمکش کرد ...
به نظر من رسیدن به حجاب یعنی همین
شعر از پرین
