از بلوغ تا ازدواج چه باید کرد؟
گفته شد که دوران جوانی با احساسات تند و هدایت نشده, طغیان غرایز و بیداری غریزه جنسی همراه است. گرچه انسان در تمام دوران در معرض این غرایز و احساسات است, اما در این دوران بسیار خطرآفرین است, نیازها و خواهش ها از یک طرف و بی تجربگی و نداشتن راه کار از طرف دیگر, جوانان را مقهور خود خواهد کرد به طوری که به هر خواسته آن ها تن در می دهند. پس چه باید کرد؟ آیا احساس عشق و محبت به دیگران, طغیان غرایز و امیال نفسانی را می توان کنترل کرد؟ چگونه؟
تصورش را بکنید, جوان در این عرصه از زندگی, مسافری است راهی سرزمین دور, زمان تنگ است و لحظه ها با شتاب در گذرند. راه نفْس باز است و پیچ و خم وسوسه ها بسیار. حیران و سرگردان, مات و مبهوت به دنبال مشعلی در انتهای بیابان. ناگهان صدایی می شنود; آوایی جاذب و دل نشین. صدا آرام در گوشش نجوا می کند: (الله ولیُّ الذین امَنوا یُخرجهم من الظلمات الی النور).5 شگفت زده پیراموش را جست وجو می کند. طنینی بر آسمان موج می زند: (داعیاً الی الله باذنه سراجاً منیراً).6 و در آخر, نامِ (کتاب) لرزه بر کاخ اوهامش می افکند: (و کتاب انزلناهُ الیک لتُخرج الناس مِن الظلمات الی النور).7
آن چه شنیده, راه هدایتش را به وی می نمایاند, ره می پوید, با کتاب آرام می گیرد, به خدای آسمان ها توکل می کند و در گوهر عفاف تلألویی رنگین مشاهده می نماید که حتی حاضر نیست آن را به هزاران زرق و برق دنیای پلید نفسانی بفروشد و مطمئن است که خداوند پاداش او را خواهد داد: (وَلیستعفِف الذین لایَجدون نِکاحاً حتی یُغنیهم الله مِن فضله;8 کسانی که نمی توانند ازدواج کنند, باید پاک دامنی پیشه کنند تا این که خداوند آن ها را از فضل خود غنی گرداند.)
عفت و پاک دامنی و دوری از گناه, وظیفه دختران و پسران تا هنگام ازدواج است. آنان باید از هر عاملی که زمینه ساز گناه و افتادن در دام شیطان است, پرهیز کنند. دختران باید حجاب اسلامی را رعایت کنند و خود را در معرض دید نامحرمان و جوانان بوالهوس قرار ندهند. زینت ها و زیورهای خود را مخفی نگه دارند و به گونه ای راه نروند که خدای ناکرده دیگران را به گناه بکشانند. پسران نیز باید عفت و پاک دامنی را سرلوحه خویش قرار دهند. از چشم چرانی و نگاه های هرز آلود بپرهیزند و با تقویت اراده و استعانت از خداوند برخواسته های غیر منطقی خود غلبه کنند. در حدیث آمده که: (کسی که چشمش را از حرام پر کند, خداوند چشمش را از آتش در روز قیامت پر می کند, مگر این که توبه کند). و باز در حدیث است: (تمام چشم ها در روز قیامت گریانند; مگر سه چشم:
1ـ چشمی که از ترس خدا بگرید;
2ـ چشمی که از نامحرم چشم پوشد;
3ـ چشمی که شب زنده دار باشد.)9
در زمان پیامبر(ص) جوانی را دیدند که پیراهنش را از تن درآورده و بدنش را بر ریگ های داغ بیابان می غلطاند. پیامبر(ص) فرمودند: چرا چنین می کنی; عرض کرد: از ترس آتشِ قهر خدا, آتش شهوتم را با داغی ریگ های بیابان مهار می کنم. پیامبر(ص) فرمود: ای جوان! پیامبرت را نیز دعا کن.10
