نژاد اهالى آریائى و زبان آنها فارسى با لهجه بیرجندى، است. اکثریت اهالى این بخش اهل تسنن مىباشند.
آب وهواى این بخش معتدل و متمایل به سرد وخشک است. اعتدال هوا، موجبآبادانىاین بخش و حداکثر تراکم جمعیت دراین منطقه گردیده است. )تراکم جمعیت در بخش مرکزى 10/18، در بخش خوسف 1/93، در بخش سربیشه 5/50 و 21/57 نفر در درمیان مىباشد(. بخش درمیان از طریق دهستانهاى طبس مسینا و گزیک با افغانستان مرز مشترک دارد.
از دشتهاى عمده درمیان مىتوان از دشت درمیان - گزیک به وسعت 5380 کیلومتر مربع ونیز از دشت اسد آباد و طبس مسینا به وسعت 855 کیلومتر مربع نام برد. حداقل 30% از اراضى درمیان مستعد کشاورزى هستند. در برخىاز نقاط دشتهاى مذکور، خاک درعمق شور است و چنانچه گیاهانى که نیاز بیشترى به آب دارند مثل چغندر، دراین زمینهاکشت شوند، املاح خاک از عمق به سطح زمین نزدیک مىگردد. بنابراین در این زمینها گیاهانى بایدکشت شوند، که آبیارى کمترى مىخواهند و بامناطق شور سازگارى دارند و ثانیاً سعى شود که آبها در مسیر خود شور نشوند. نوع کشت دراین منطقه اغلب آبى است. منابع آبیارى در این بخش عبارتند از: قنات، رودخانههاى فصلى، چشمه و در دشتها چاه عمیق، فراوردههاى زراعى درمیان عبارتند از: گندم، جو، چغندر قند، زرشک، پنبه، ترهبار، حبوبات، زعفران و زیره. محصولات درختى این بخش از قبیل: گلابى )بویژه ناک(، زردآلو و گردواز شهرت کافى برخوردارند.
رستنىهاى این بخش )منظور درختان و گیاهانى هستند که به طور طبیعى مىرویند( عبارتند از: بادام وحشى )بادامک(، بنه، پسته بنه و گیاهان عمده داروئى وصنعتى شامل: گل زوفا، کلپوره، شاهتره، خاکشیر، شیرین بیان و آنغوزه مىباشد. ضمناً از قدیمالایام گرفتن، عرقیات گیاهان داروئى و عرق گیاهان مختلف با یکدیگر تحت عنوان »چهل گیاه« مرسوم بوده است.
ازوحوش و پرندگان این بخش مىتوان از: بزکوهى، قوچ، آهو، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، کبک، تیهو و سینه سیاه نام برد. دراین بخش رودخانههاى فصلى زیادى وجوددارد که مهمترین آنها »رود درمیان« مىباشد. ضمناًسرچشمه رود شور بیرجند از این بخش مىباشد که قبلاز اینکه به شهر بیرجند برسد قسمتىاز نواحى غربى در میان را مشروب مىسازد. اقتصاد بخش درمیان صرف نظر از کشاورزى و دامدارى از طریق قالیبافى مىباشد. قالیبافى دردهستان قهستان بویژه روستاى درخش، سابقه طولانى داردواز درخش به عنوان اولین منطقه قالیبافى در شهرستان بیرجند یاد شده است. )دراین مورد براى اطلاع بیشتر به بخش قالى و قالیبافى در شهرستان بیرجند مراجعه شود.( طایفههاى درمیان عبارتنداز: احرارى، احمدى، حیدرى، کاوسى، واحدى، سالارى، سلجوقى، عظیمى، هادینى، اطمینان، صادقى، مسینائى، عطائى و زراعى. در نوارمرزى این بخش چادرنشینان بلوچ نیز وجود دارد. یکىازدهستانهاى درمیان، خود روستاى »درمیان« مىباشد که در عین حال مرکز بخش است. درمیان در طول جغرافیائى َ59 - 53 و عرض جغرافیائى َ32 - 51 و به ارتفاع 1900 متر مىباشد. درمیان در 108 کیلومترى مشرق بیرجند واقع است. چنانچه قبلاً گفته شد در مرکز بخش یک رودخانه فصلى به نام »درمیان« وجود داردکهاز کوه مینآباد سرچشمه مىگیرد. در میان در وسط درهاى واقع شده، که از همه طرف توسط کوهمین آباد احاطه شده است وشاید اطلاق نام درمیان به همین جهت بوده است. آب وهواى درمیان،نسبتاً سرد و تمایل به خشکىدارد.میزان باران سالانه در حدود 170 میلىمتر و حداکثر درجه حرارت تابستان 35 درجه و حداقل درجه حرارت زمستان 14 درجه زیر صفر مىباشد. در سه کیلومترى درمیان قلعهاى قدیمى به نام »فورگ« وجود دارد که قدمت آن حداقل به 500 سال مىرسد. جمعیت دهستان درمیان در حدود 17000 نفر ووسعت آن در حدود 690 کیلومتر مربع مىباشد. درمرکز بخش درمیان ادارات دولتى متعدد، بخشدارى، اداره آموزش و پرورش، مخابرات، پست، کشاورزى، جنگلبانى، وبانکهاى تعاون، کشاورزى و صادرات وجود دارد. محصولات کشاورزى و دامدارى ودرختى درمیان ونیز رستنىها و وحش و طیور درمیان مانند کل بخش است ونیازى به تکرار ندارد. اسدآبادنقطه شهرى بخش درمیان است که در 18 کیلومترى مرکز بخش واقع مىباشد؛ و مهمترین بخش صنعتى آن کارخانه قند اسدآباد مىباشد، که سالانه حدود 7000 تن شکر تولید مىکند. بعلاوه اداره ثبت احوال جهت صدور شناسنامه دراین بخش فعالیت دارد. |