کجای این جنگل شب پنهون میشی خورشیدکم
پشت کدوم سد سکوت پر می کشی چکاوکم
چرا به من بی مهری میکنی من که منم برای تو
لبریزم از عشق تو و سرشارم از هوای تو
دست کدوم غزل بدم نبض دل عاشقمو
پشت کدوم بهانه باز پنهون کنم هق هقمو
گریه نمیکنم نرو آه نمیکشم بشین
حرف نمیزنم بمون بغض نمیکنم ببین
صدام کن و ببین که باز غنچه میدن ترانه هام
اگر چه من به چشم تو کمم، قدیمیم، گمم
هرچه دارم غیر
تنهایی تمامش مال تو
صد دوبیتی،صد غزل دارم و حتی یک بغل
شعرهای خوب نیمایی تمامش مال تو
ضرب آهنگ غزلهایم صدای پای توست
این صدای پای رویایی تمامش مال تو
بی کران سبز اقیانوس آرام تنم
ای پری خوب دریایی تمامش مال تو
اگر برای تو شعری عاشقانه بخوانم
این شعر تا ابد با تو خواهد زیست
حتی وقتی که من دیگر نباشم
یا وقتی که دیگر میان ما عشقی نباشد
شعر عاشقانه بیشتر از آدمها می ماند
عاشقانت تو را ترک می کنند
اما شعر عاشقانه
همیشه با تو خواهد بود
پس بگذار برایت شعری عاشقانه بخوانم
شعری از اعماق جان
که مرا به یاد تو آورد
شعری که همیشه با تو بماند
چهار مهارت، چهارستون زندگی
1 - مهارتِ «خویشتنداری در شرایط نابهنجار»
گاه، نیروهای هنجارشکن در درون انسان، سکّاندار هدایت انسان به مقصد میلِ خود میشوند. ایستایی انسان در برابر اینگونه فشارهای غیرسازگار با فطرت انسانی، در خوشبختی ابدی انسان، نقش بنیادی دارد.